Przejdź do menu nawigacji Przejdź do treści aktualnej strony Przejdź do stopki strony zawierającej dane kontaktowe i menu nawigacyjne Przejdź do strony BIP
Rozmiar tekstu: Kontrast:  
obrob-4_3-Kosciol-pokoju-swidnica-RPDS_04_03_04-02-002016-5-tarraya
Beneficjent: Parafia Ewangelicko-Augsburska p.w. św. Trójcy w ŚwidnicyTytuł projektu: Zachowanie unikatowego dziedzictwa kulturowego UNESCO poprzez utworzenie szlaku epitafiów w Kościele Pokoju w Świdnicy i rewitalizację przykościelnego cmentarzaWartość projektu: ponad 2,5 mln zł

Wartość dofinansowania z UE: ponad 2 mln zł

Historia powstania Kościoła Pokoju w Świdnicy jest szczególna i niezwykle ciekawa. Został on zbudowany w 1657 roku za zgodą cesarza Ferdynanda III Habsburga, który w geście tolerancji pozwolił ewangelikom na zbudowanie po jednym kościele pokoju w Świdnicy, Głogowie i Jaworze. Z powodu warunków jakie postawił cesarz względem jego budowy, powstanie świątyni wydawało się praktycznie niemożliwe. Mówiły one o tym, że budowla ma powstać poza granicami miasta, nie może posiadać wież i dzwonnic oraz ma być zbudowana wyłącznie z nietrwałych materiałów (np. gliny, drewna, piasku). Sama budowa nie mogła natomiast trwać dłużej niż rok. Ukrytym celem cesarza było to, aby świątynia nie przetrwała próby czasu. Cel ten nie został jednak osiągnięty. Zaledwie 10 miesięcy po rozpoczęciu prac w świątyni, została tam odprawiona pierwsza msza święta.

Warto podkreślić, że dużą rolę przy powstawaniu kościoła pełniła miejscowa ludność, która dostarczała drewno oraz zdobywała pieniądze na dokończenie budowy. Ostatecznie w 2001 roku Kościół trafił na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO i jest największą drewnianą barokową świątynią w Europie (może pomieścić aż 7,5 tysiąca osób).

Aby przyciągać kolejne rzesze turystów i podkreślać walory tego miejsca, parafia do której należy kościół postarała się o środki unijne na zagospodarowanie pięknego terenu wokół świątyni. Wytyczono nowe alejki, zamontowano oświetlenie i monitoring oraz odnowiono zabytkowe nagrobki na przykościelnym cmentarzu. Powstał tam również szlak epitafiów, które obrazują historię z okresu od XVII do XX w. Znajdą się na nim m.in. dewiza heraldyczna pastora Sigismunda Ebersbacha z XVll w., epitafium Marii Elisabeth Raupbach (1686-1705), godło cechu szewców z 1697 r., czy tablica jubileuszowa z okazji 400-lecia urodzin M. Lutra z 1883 r.

Za środki unijne parafia zakupiła również sprzęt multimedialny oraz odrestaurowała drewnianą altanę znajdującą się na cmentarzu, która jest teraz również przestrzenią wystawienniczą.

Wszystkie wykonane prace z pewnością wpłyną na wzbogacenie oferty kulturalnej tego zabytkowego kościoła. Do najważniejszych odbywających się tu wydarzeń, ze względu na bardzo dobrą akustykę oraz piękne wnętrza, należą m.in. festiwal Wratislavia Cantans oraz Międzynarodowy Festiwal Bachowski.